Ի զե՜ն…

Մամռոտ պատմություն է,

մամռոտ ժայռածոց,

մամռահոտ կիրճեր են,

մամռոտած ձորեր․․․

(Քերծերը պահել են

արձագանքները

իմ ապուպապերի սրի զարկերի):

Էն սարի փեշին ավեր մի վանք է,

ավեր դարեր են

ու ավեր հուշեր,

սարից իջնող երգող հովերը են,

հուշերից պոկված

հին շարականներ…

(Վանքը պահել է ավեր որբության

թախիծը քարե):

Երկնքից շաղող մարգարտացող է,

ժայռածերպին կանգնած

մի հին խաչարձան,

քարակերտ ծնկած

մի վանական է՝

ձեռքերում պահած աղոթամատյան․․․

(Ժայռը պահել է

արձագանքն «Ի զե՛ն»-ի

իմ ապուպապի):

Զուխրա ԵՐՎԱՆԴՅԱՆ

Գծանկարը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)

Մեկնաբանություններ